Στον καιρό της απόστασης...
Στον καιρό της απόστασης, των μέτρων, αλλά και της προσωπικής ευθύνης απέναντι στο νέο κύκλο του αόρατου εισβολέα της ζωής μας και «κόφτη» δράσεων, στόχων και συνέχειας, του περιβόητου κορωνοϊού, έμελλε να ’ρθει αυτή η ενημέρωση, αυτό τo
Λίγο η έλλειψη σχεδιασμού για τη
χρονιά αυτή ή ακριβέστερα μη ενημέρωσής μας σχετικά με το αντικείμενο, λίγο το
φερόμενο αυτό σε μας ως «απαξίωση» έργου, λίγο και η κούραση, έφεραν το τέλος
για την παρούσα χρονιά. Ένα τέλος, μιας και στο εγχείρημα αυτό απαραίτητα
συστατικά, εκτός άλλων, είναι η σύγκλιση, η συνταύτιση και η συναπαδοχή. Ένα
τέλος, που μπορεί να σηματοδοτεί μια νέα αρχή...
Αποχαιρετούμε ευχαριστώντας, δίχως
κακία. Ειλικρινά, η ευχή μας συνοδεύει την Κυβερνήτη για ευόδωση των στόχων
της. Για μας, καιρός να ξαποστάσουμε, καιρός για ανασύνταξη.
Κάλλιστα κάποιος μπορεί να πει...
και τι έγινε; Για μας έγινε, γιατί αληθινά και ανιδιοτελώς “We Served”, με
εβδομαδιαία συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια, με δικά μας μέσα και ατελώς για το
Θέμα. Ως γνωστόν, αποδέκτες του ηλεκτρονικά ήταν όλα τα μέλη και των δύο
Θεμάτων, οι Διεθνείς (τμ. Δημ. Σχέσεων και Διεθνής πρόεδρος), αλλά και
Ανθρωπιστικές οργανώσεις. Παράλληλα, διατίθονταν και με τη μορφή περιοδικού σε
τιμή προσφοράς, ιδιαίτερα σε δράσεις εξωστρέφειας του Θέματος.
Ήταν όντως, ένα υπέροχο ταξίδι! Όμως, κάποια στιγμή φθάνει κι ένα τέλος, όπως και αν είναι αυτό. Είναι θέμα επιλογών και αξιών. Δεν λυπούμαστε γι’ αυτό, γιατί χαρήκαμε τη συνεργασία. Θέλαμε να προσφέρουμε ανιδιoτελώς από το γνωστικό μας αντικείμενο. Αυτό επιδιώξαμε και αυτό ήταν η επιτυχία μας! Δεν είχαμε άλλες βλέψεις. Είμαστε ευτυχείς που προσφέραμε.
Πέντε και πλέον χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στην εξωστρέφεια
Ήταν η χρονιά 2015-2016, που με την τότε άγνωστη για πολλούς αυτή λέξη, την αναγκαία «εξωστρέφεια», διασυνδεθήκαμε. Μετά έγινε καραμέλα... και επιτυχής ασχολία όλων! Σαφώς και δεν ανακαλύψαμε την πυρίτιδα ούτε την Αμερική. Απλά, επενδύσαμε εκεί με ζήλο, γνώση και συνεργασία. Και για να ακριβολογώ, η προσπάθειά μας έχει τις ρίζες της νωρίτερα, στην πρωτοπόρο τότε ηλεκτρονική απόπειρα ενημέρωσης της χρονιάς 2014-2015, του τότε Κυβερνήτη Μηνά Χατζηδάκη και του αγαπητού Σούλη Δασκαλάκη.
Από την υπέροχη αυτή συνεργασία εξέλαβα την ιδέα της μορφής του “We Serve”, τίτλου, δημιουργίας και εκδοτικής παραγωγής του, που σαν σπόρος βλάστησε στο κατάλληλο έδαφος την επόμενη χρονιά με Κυβερνήτη τον Σούλη Κεσίσογλου, αλλά και έδωσε τη σκυτάλη στις επόμενες χρονιές με τους επόμενους Κυβερνήτες.
5 χρόνια, 5 Κυβερνήτες, 780 σελίδες σε 49 τεύχη, με 10 τεύχη ετησίως
Ναι... έλειψε ένα, το 10ο και
τελευταίο της προηγούμενης χρονιάς, που λόγω των γνωστών γεγονότων θεωρήσαμε
πως αυτά δεν περιείχαν λόγο εξωστρέφειας.
Αλλά δεν ήταν μόνο η έντυπη ή η ηλεκτρονική του μορφή. Στην αρχή, τότε που η προβολή του ήταν αντιστρόφως ανάλογη της προσπάθειας και του στόχου και αφού υπερπηδήθηκε η εξ αυτού μια εσωτερική αγκύλωση, η ομάδα εξήλθε αραγής και επιλέχθηκε η λύση της προώθησης από τη δημιουργία της ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης του, με τη μορφή του Βlog του We Serve, με παράλληλη ενημέρωση.
Αυτό έμελλε -φευ!- να γίνει επιβράβευση. Το βραβείο του Θέματός μας, στην τρίτη θέση διεθνώς, ισοψηφώντας με το Θέμα της Καλιφόρνια των ΗΠΑ, μιας και συμμετείχαμε ως Blog του Θ.117Α στον ετήσιο διεθνή διαγωνισμό στο 99ο Διεθνές Συνέδριο, όπου η αγαπητή μας, τότε Κυβερνήτης, Πόπη Μουτάφη το έφερε μαζί της περιχαρής από τη Φουκουόκα της Ιαπωνίας.
Ευγνωμοσύνη και ευχαριστίες...
Οι πρώτες ευχαριστίες μου απευθύνονται στην υπέροχη ομάδα μας. Στη συντακτική ομάδα και τους συνεργάτες. Στους ακούραστους Ελβίρα Κεσίσογλου, Μαρία Γκρέκα και Στάθη Βασιλειάδη, που σίγουρα θα ανασάνουν πλέον από τις πιεστικές υποχρεώσεις και τις προτάσεις μου, στον ευτυχώς επανακάμψαντα με την καλή πένα και πνεύμα, αγαπητό όλων Σούλη Δασκαλάκη, στους πρ. Προέδρους Π.Θ., την πάντα «άμεσο Χάρη» Χάρη Ζαχαριάδου και τον ανεξάντλητο Σπύρο Σερεμίδη, στον προηγ. Κυβερνήτη και συντονιστή της ομάδας, τον γνωστικό Σούλη Κεσίσογλου, καθώς και στον τωρινό Α΄Αντικυβερνήτη Μιχάλη Κλεισαρχάκη, που απλόχερα προσφέρει έκγκυρη ενημέρωση και που ήταν πηγή μας. Ευχαριστώ όλες και όλους για την αποδοχή, την κατανόηση και τη συνεργασία, όπως και τους κατά καιρούς άξιους συνεργάτες, τη Μαρία Παπαδοπούλου για την ευρυμάθειά της και τον φιλότιμο και ανιδιοτελή Δημήτρη Παγουλάτο.
Ειλικρινείς ευχαριστίες απευθύνονται στους προηγούμενους Κυβερνήτες, που είχαν και την εποπτεία στη χρονιά τους και έβαλαν, ο καθείς και η καθεμία, το λιθαράκι τους στην εξωστρέφεια, στους: Σούλη Κεσίσογλου, Πόπη Μουτάφη, Μιχάλη Χριστοδουλίδη, Κων/νο Λυμπέρη, Έφη Νικολαΐδη. Ευχαριστώ για την αγαστή και πολυεπίπεδη συνεργασία μας και ασφαλώς και τις γραμματείες τους για την υπέροχη συνεργασία. Τέλος, ευχαριστίες πρέπουν σε όλα τα μέλη του Θέματός μας για την αμφίδρομη συνεργασία και αποδοχή, γιατί χωρίς εκείνους δεν θα υπήρχε αντικείμενο και ιδιαίτερες, επιτρέψτε μου, ευχαριστίες οφείλονται στις φίλες και φίλους συνοδοιπόρους του Θ.117Β, των οποίων οι ευχές προς την ομάδα και το έντυπο ήταν, πράγματι, σπουδαίες και δύναμη συνέχειας.
Αποχωρισμός και αποχαιρετισμός, με ευγνωμοσύνη! Σαν έτοιμος από καιρό... Καλή συνέχεια.
L.γ.Χ.
